JĘZYK TROLLI, Małgorzata Musierowicz

Po znakomitej „Kalamburce” podeszłam do „Języka Trolli” trochę najeżona i z dużą dawką nieufności. I cóż, nie było genialnie, ale również nie było tak źle. To wszystko za sprawą najstarszej pociechy Idy – Józinka Pałysa, charakternego, bystrego, prowadzącego monologi wewnętrzne, chłopca. Jako przeciwwagę mamy Grzegorza Ignacego - przeintelektualizowanego, nieprzystosowanego do normalnego życia, który jeśli nie może się włączyć do jakieś zabawy, to stara się ją zepsuć innym. Sama akurat uważam, że jeśli dziecko wraca z podwórka umorusane, nawet z dziurą w spodniach, ale za to z błyskiem w oku, to świadczy to o tym, że wyśmienicie się bawiło. Ważny jest ten balans pomiędzy edukacją, a zabawą i byciem po prostu dzieckiem.

Staszka Trolla to także jasny promyk „Języka Trolli”. Niesamowita dziewczyna, która sama borykając się z ciężką chorobą, pozbawiona włosów, potrafi odnaleźć radość w życiu, korzystać z każdego dnia i jeszcze swoimi ideami zarażać innych. Wspaniałą dziewczynę wybrał sobie Józinek na obiekt swoich westchnień i wierzę, że kluje się tu wspaniała historia miłosna, a za takimi przepadam.

Co mi się nie podobało to to, że zadziorne, pełne niegdyś werwy, dorosłe bohaterki „Jeżycjady”, jak chociażby Ida, zostały odarte z tej niezwykłości i wtłoczone w szablon zapracowanych mamuś czy kur domowych.

Pojawia się też pierwsza bohaterka, niebędąca nawet mężatką, która idąc z „duchem czasu” zachodzi w nieplanowaną ciążę. Mowa o uroczej Pyzie i wybitnym panu Schoppe, który widząc efekt ich namiętności kuli ogon pod siebie i marzy tylko o tym, aby zniknąć za oceanem i kontynuować swoją karierę. Przyznaję, że bardzo mnie zaskoczył ten epizod, jako że w „Jeżycjadzie” zawsze czuć dominikańskiego ducha i po prostu nie spodziewałam się, że Małgorzata Musierowicz zdecyduje się na taki twist. Jako, że dotąd w „Jeżycjadzie” nie było samotnej, niezamężnej matki (Gabrysia, która była zamężna i porzucona się nie liczy), to pokuszę się o prognozowanie, że zostanie zrobione wszystko, aby Pyza połączyła się ze swoim ukochanym Fryderykiem.

Nie, nie żałuję, że sięgnęłam po “Język Trolli”, czytało się lepiej niż przypuszczałam.

______________
Małgorzata Musierowicz, Język Trolli, Akapit Press, 2012, s. 208.

-----------------------------

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania Czas na Jeżycjadę, W prezencie.